schoolspullen kopen

Rebecca liep door de kleurige straten die er erg aantrekkelijk uitzagen, vol geplakt met posters en reclamebiljetten. Ze keek op haar horloge dat geen wijzers had, maar rondraaiende sterren. Ze zuchtte en keek om zich heen, waar beleven ze nou?! Ze liep maar vast naar olivander, er was iets mis met haar toverstok. De deur ging knarsend open, ze stapte de drempel over en aaide de witgrijze boskat even over haar kopje. Olivander kwam de hoek om met een paar doosjes in zijn handen, hij bleef staan en keek glimlachend naar haar. ''mevrouw ravenhart, wat brengt u hier?'' ''goedendag meneer olivander, ik he wat problemen met mijn toverstok. Ik heb vorig jaar gedueleerd en sindsdien doet hij heel raar.'' ''ik zal eens kijken wat ik voor u kan doen.'' Rebecca overhandigde hem de toverstok (eikenhout en eenhoornhaar) en zakte neer in een stoel, Samina sprong op haar schoot en begon luid te spinnen. ''tja ik ben bang dat u een nieuwe nodig heeft mevrouw ravenhart, ik zal even een paar nieuwe pakken.'' Rebecca voelde zich even kil van binnen worden, haar trouwe toverstok kapot?! Olivander kwam er aan met een aantal toverstokken in zij handen, hij gaf haar de eerste. Rebecca zuchtte en zwaaide er mee en meteen vloog de vaas in de etalage aan stukken. Na een stuk of 5 toverstokken te hebben uitgeprobeert (een keer was het raam geexplodeert) kwm er eindelijk een onschldige warme gloed in haar arm. Vol trots betaalde ze de prachtige stok van wilgenhout en feniksveer toen er op het raam werd getikt. Ze zuchtte van opluchting, het was Felix.

Felix was opgewonden. Dit jaar ging ze naar het derde jaar en dat was al heel wat. Ze liep over de wegisweg van winkel naar winkel. Haar raaf zat zoals normaal op haar schouder. Ze had Rebecca nog niet een keer gezien, maar ze snapte wel waarom. Het was ook heel druk op de wegisweg. Felix moest nog naar Olivanders toverstokkenwinkel, want de stok die ze vorig jaar had gehaald was kapot gegaan. Ze had genoeg geld dus het lukte haar wel.'Roxan, vlieg maar alvast naar huis.' Zei ze tegen haar raaf die krassend opvloog. Met haar tassen vol boeken en schoolspullen vertrok ze naar Olivander. Ze was even verrast toen ze voor de winkelruit stond. Binnen stond Rebecca! Ze tikte op de ruit en rebecca keek om. Felix glimlachtte en stapte de kamer binnen. Ze keek verbaasd naar een verbrijeld raam.'Dag rebecca en Olivander. Meneer ik heb een nieuwe stok nodig, u weet welke ik nodig heb.' Zei felix op heimelijke toon. Olinader knikte alleen maar en pakte een zwart doosje. Felix haalde er een zwarte stok uit. (eikenhout en eenhoornhaar) en keek er trots op neer. Een wamre gloed ging door haar heen. Ze draaide zich om naar rebecca en glimlachtte alleen maar. Het was jammerdat Rebecca dit gezien had.

Lopend over de straten keek ze rond. Ze hadden afgesproken. Alleen dom dat ze de tijd was vergeten. Het nieuwe school jaar ging ook al van start. Niet dat daar iets mis mee was. Ze had school graag. Ook de leeraren en vooral haar vrienden. Jammer genoeg zaten ze alle drie in een andere groep. Maar toch bleven ze vrienden. Samen waren ze een sterk team. Gicira haar lapjes poes liep naast haar. Nu ze zo aan het denken was, dacht ze na. Hadden haar grootouders wel genoeg geld mee gegeven? Ach als ze iets te kort had. Ging ze gewoon weer even naar huis. Haar haar was paars (soms veranderd ze haar haar kleur) dus ze was goed zichtbaar en makelijk te vinden, op deze straten. Ze liep voorbij een winkel. Door de ruid zag ze haar beste vriendinnen. Rebecca en Felix. Zacht ging ze naar binnen. "Hey hoe gaat het met jullie?" Vroeg ze. Maar er was iets aan de hand. Wat deed felix met de toverstok van Rebecca? Maar Rebecca had dan ook weer een andere toverstok. In een brief naar haar had ze geschreven dat er iets mis mee was. Ze zuchte even. Haar toverstokje was nog helemaal in orde. (Haaientanden, met wolvenhaar en douw druppels.) zij zelf vond het een rare samensteling. Maar ze was er wel trots op dat ze deze had. Ze keek naar haar vriendinnen en wachte af.

[Ik ben het loveday. Sorry maar kon mijn mails niet lezen. Gelukig heeft felix mijn acc geactiveert. Nog maals bedankt he.]

Rebecca keek hoe Felix haar nieuwe toverstok in ontvangst nam en ze kriebelde Samina achter haar oren. Ze wierp een blik door het raam en zag tot haar opluchting haar anderen vriendin, Mystenia. Ze gaf Felix een por in haar zij en wees naar het raam. Ze bedankten Olivander en deden de deur open, ze begroeten Mystenia vrolijk en omhelsden elkaar. ''Zullen we naar klieder en vlek gaan?'' vroeg Rebecca. Ze liepen naar Klieder en vlek en kochtten hun schoolboeken, Rebecca betaalde ''Ontwasem de toekomst'', ''Gedaanteverwisselingen voor gevordenen'' en ''Het standaart spreukenboek, niveau 3''. Rebecca stopten de boeken in haar tas en keek uit het raam, haar maag draaide zich om. Haar broertje, aan wie ze een hardgrondige hekel had, stond omringt door een groep kinderen naar haar te wijzen en te roepen. Woedend liep ze naar buiten en brieste: Rowan, ga naar mam en blijf uit mijn buurt!'' ''Wat wou je doen? me vervloeken?'' vroeg Rowan sarcastisch. ''Nee, maar als mam hoort dat je niet bij papa bent, dan doet zij het wel! Je weet dat je niet alleen mag zijn!'' De hele groep kinderen barste in lachen uit. ''Hou je kop!'' siste Rowan woedend en hij rende weg met een hoofd als een biet. Rebecca keek tevreden naar de lachende kinderen.

(Ik wist niet dat Rebecca's oude stok ook Eikenhout en Eenhoornhaar had. Ik doe nou Populier en drakenhart, zwarte stok met een ebbenhout handvat)

Plotseling was er nog een bekend gezicht in de winkel.Mystenia. Haar vriendin zat in griffoendor, en Felix had de pesthekel aan Griffoendor. Maar Mystenia had er begrip voor. Alle zwadderaars hadden de pesthekel aan Griffoendors, maar Felix had het het meestte. Haar hele leven was omgegooid. Ze woonde opzichzelf ergens waar niemand wist dat het bestond, laatstaan dat zij er woonde. Ze liepen naar Klieder en vlek en Felix kocht haar schoolboeken. Ze keek even zuchtend uit het raam, waar Rebecca haar Broertje Rowan aan het uitfoeteren was. Rowan liep met een hoofd als een tomaat weg. Felix lachtte inzichzelf. Ze liep naar buiten. Zonder dat iedereen het merkte glipte ze weg, naar de verdonkerdemaansteeg. Ze had wel iets beters te doen. Ze riep Roxan haar raaf op, en ze liep verder, haar Zwarte mantel waaide in de wind, en ze zette haar kap op. Het litteken dat schuin over haar rechteroog liep glinsterde bij het laatste sprnakje zonlicht in de steeg. Roxan vloog krassend op, Felix keek heimelijk om zich heen en schoot toen een steegje in.

Gelukkig was er niets aan de hand. Ze waren alle drie blij dat ze elkaar zagen. Felix en zij kwamen niet zo goed overeen. Maar toch een van de beste vrienden. Rebecca vroeg of ze naar klieder en vlek gingen. Natuurlijk zeiden ze ja. Want zij hadden ook hun boeken nodig. Gicira volgde haar meteen. Zo gingen ze samen dus weer op weg. Zij zelf vond het aardig stil. Maar het kon ook zijn dat ze gewoon te geconsentreed waren op de drukke straten. In klieder en vlek Kochten ze snel hun boeken. Toen ze daar mee klaar waren liep rebecca naar buiten. Mystenia begreep meteen waarom. Rebecca's broertje stond buiten. Te wijzen naar haar. Haar vriendin was duidelijk boos. Rebecca kwam niet goed overeen met haar broertje. Je zou voor minder. Felix was ook ineens weg. Die zou wel terug komen. Ze betaalde snel de rest en liep naar buiten. "Heb je felix ergens gezien?" Vroeg ze aan Rebecca. Maar die zou het te druk hebben gehad met haar broertje. Ze keek nog eens goed rond. Maar ze zag haar niet nergens.

[flutjr niet]

Rebecca keek tevreden naar de groep kinderen die het nog steeds het uitschaterde. Plotseling stond Mystenia naast haar, ''heb jij Felix gezien?'' vroeg ze. Rebecca keek verbaast om zich heen, ''Nee, is ze weg dan?'' vroeg Rebecca bezorgt. Ze keek de lange weg af en begon zich steeds meer zorgen te maken, Felix was tot veel in staat. Plots schoot haar iets te binnen, ze rende weg. Ze rende de verdonkerde maansteeg in en kon toen ze de hoek om rende nog net een pluk van het zwarte haar van haar vriendin zien wegglippen. Ze hijgde en sloeg dezelfde weg in als Felix en plotseling zag ze haar.

(flut)